RECENSIE HUISKAMEROPTREDEN

Recensie Huiskameroptreden Hansje van Welbergen 19 februari 2022

19 februari 2022. Zaterdagavond 19 februari 2022. Iedereen kent het fenomeen van een datum die in je geheugen gebeiteld staat, vanwege een historische gebeurtenis. Of vanwege een zeer intense persoonlijke gebeurtenis. Vaak onvoorzien en daarom ook zo’n heftige indruk.

Al jaren organiseer ik etentjes voor vrienden en familie. Heb altijd wel een thema. En de laatste keren ook met entertainment. En nu had ik voor een vriendenclubje een operadiner. Met gerechten geïnspireerd op operasterren of die in opera’s voorkomen. En als entertainment maakte ik gebruik van mijn werk, een collega is operazangeres, ik heb ze gevraagd voor een huiskameroptreden.

Zaterdagavond dus, 19 februari 2022, om tien over half zeven, tijdens de Charleston Peanut Soup (uit Porgy and Bess, van Ira Gershwin) kwam Hansje van Welbergen de huiskamer binnen. In vol ornaat (galajurk), met haar boxje voor begeleiding, een toelichting op eerste aria ‘O mio babbino caro’ uit een opera van Puccini, en daarna zong ze. Ik heb maar een kleine huiskamer, ik zat een meter van Hansje vandaan. Toen ze begin te zingen was het net alsof ze in me zat, haar stem in me drong. Het is misschien een emotionele tekst, over haar geliefde vadertje, maar tjezus, dat die stem, op die korte afstand, dat die zo’n effect zou hebben. Ik hoorde Els naast me ook naar adem happen. 

Hansje zong nog een vrolijk gespeelde aria uit een Italiaanse opera, een lekker huppelende Mozart-aria en een uit een modern Amerikaanse opera de aria ‘Kiss me Not Goodbye’. Ik ben niet echt een opera-kenner, heb ooit een fenomenale ‘Tristan en Isolde’ gezien en gehoord, geniet jaarlijks van Mattheuspassion (ja, geen opera, maar toch), maar dit huiskamerconcert staat ons allen in het geheugen gebeiteld. Door de intensiteit van een operastem in een huiskamer. Door de stem van Hansje van Welbergen. 

Zucht, 19 februari 2022…

​

- T. H.